Książka "Zapadnia - człowiek i socjalizm" nie jest typową ideologiczną krytyką systemu socjalistycznego, ale próbą głębszej analizy i wyciągnięcia wniosków na przyszłość. Anatolij Fiedosiejew rzeczowo opowiada w niej o problemach, z którymi się spotykał i starał się wywnioskować, skąd się wzięły. Zebrał i przeanalizował na jej stronach znaczną liczbę przypadków z życia wziętych, które opisał barwnym i pełnym ekspresji językiem. Taką rzetelną i merytoryczną lekturę można śmiało polecić zarówno rządzącym, jak i rządzonym, aby wyciągnęli wnioski z niedawnej przeszłości i nie wierzyli w projekty polityczno-gospodarcze rodem ze słusznie minionej epoki

Zaplanuj historię

Czy Europa, w której żyjemy chyli się ku upadkowi? Pewnie wiele dalibyśmy za to, żeby mieć dostęp do twardych danych, które potwierdzają lub obalają tę tezę. John Glubb w książce „Cykl Życia Imperium” i „W poszukiwaniu środków zaradczych” poszukuje sztywnych praw rządzących losami państw, które wpływają na losy innych nacji, a nawet świata. I znajduje je, dając czytelnikowi świetne narzędzie do analizy współczesności.

Jak długo żyje imperium

W kolejnej pozycji z serii Biblioteka Rządzących i Rządzonych fundacji PAFERE John Glubb bierze pod lupę dzieje kilkunastu mocarstw i rozkłada je na kolejne fazy rozwoju. Przygląda się między innymi Imperium Rzymskiemu, Arabskiemu, imperium Mameluków czy Osmańskiemu oraz Wielkiej Brytanii. Stara się znaleźć prawidłowości właściwe każdej z faz oraz jak najwięcej punktów wspólnych. I pyta - czy imperium musi upaść?

Kobiety a imperium

Podczas swej analizy porusza wiele interesujących kwestii. Zastanawia się na przykład nad rolą edukacji i uniwersytetów. Dlaczego waga wykształcenia rośnie w końcowej fazie trwania mocarstw? Autor obserwuje także takie kwestie, jak wartości społeczeństw w poszczególnych etapach rozwoju mocarstw, ich organizację, aspiracje, a nawet skłonności do lenistwa czy upodobanie luksusu.

Narzędzie analizy

Atrakcyjność publikacji Glubb’a leży głównie w możliwości przyjrzenia się naszym czasom przez pryzmat jego analizy. Czy możemy wyciągnąć z historii wnioski dla nas samych dzisiaj i nie popełniać tych samych błędów?

Lekcja historii w pigułce

W drugiej części publikacji John Glubb stara się podać receptę na udane trwanie silnych państw. Część jego obserwacji jest ciekawa, niektóre mogą irytować. Wszystkie zaś są świetną okazją do dyskusji i przemyśleń. „Cykl Życia Imperiów”… to kolejna pozycja dla tych, którzy chcą zrozumieć mechanizm działania świata. Co ważne, książkę szybko się czyta. To lekcja historii w pigułce.

Kopytko

Karol Marks był niemieckim ekonomistą i filozofem, który zaproponował radykalną metodę rozwiązania problemu biedy. Sformułowana przezeń ideologia, marksizm, to zbiór teorii, jakie opracował na podstawie analizy kapitalizmu.

Karol Marks zmarł w roku 1883 i został pochowany na cmentarzu Highgate w Londynie. Na pogrzeb przybyło tylko około dwunastu osób, włącznie z najbliższą rodziną. Nikt wówczas nie spodziewał się, jak dramatyczne okażą się dla świata konsekwencje jego idei. Dziś, tj. prawie 140 lat po jego śmierci, możemy z całą pewnością stwierdzić, że pod względem siły oddziaływania na bieg nowożytnych dziejów marksizm ustępuje jedynie chrześcijaństwu i islamowi.

Unikalna książka, która w przystępny sposób przedstawia charakterystykę ludzi władzy. Ludzi, od których zależy czy żyje nam się dobrze, czy źle, ludzi, od których zależy stopień naszej indywidualnej wolności.

Czy rządzący mogą działać na niekorzyść obywateli? Na czym polega dobre rządzenie krajem? Dlaczego rządzący robią to co nam się nie podoba? Jak władza zmienia ludzi? Na te i wiele innych podobnych pytań książka udziela uniwersalnych odpowiedzi.

Po zapoznaniu się z tą książką każdy zmieni swój stosunek do rządzących na całym świecie.

Książka "Co każdy nastolatek o rządzących wiedzieć powinien" to:

skondensowana informacja o systemie władzy podana w sposób zrozumiały dla młodzieży. Mamy tu prosty język, zrozumiałe sformułowania oraz przede wszystkim sugestywne przykłady z życia i z historii. Ta książka powinna się stać obowiązkową lekturą w szkołach, a w szczególności przyda się w różnego rodzaju edukacji alternatywnej: w szkołach prywatnych, w edukacji domowej oraz wszędzie tam, gdzie nauczyciele i edukatorzy realizują autorskie programy edukacyjne.

Lektura książki na pewno zapadnie w pamięć młodym ludziom i sprawi, że otrzymają do ręki kompas i mapę pozwalającą im w dorosłym życiu odróżniać kierunek do celu od brnięcia na manowce. Jan Kubań doskonale obnaża hipokryzję władzy, pokazuje motywy rządzących oraz uczy jak w chaosie informacji wyławiać istotę problemu.

Książka nadaje się na pracę z uczniami w metodach projektowych opartych o studium przypadków, dzięki czemu młodzi ludzie mogą sami analizować i wyciągać wnioski w trakcie kreatywnej dyskusji w grupie rówieśników.

W literaturze polityczno-ekonomicznej dla młodzieży jest wiele perełek, jak np. "Król Maciuś Pierwszy", "Ja, Ołówek" czy "Mały Książę". Książka Jana Kubania daje nam jednak coś więcej, niż przyjemną lekturę z morałem: jest to usystematyzowana i kompletna wiedza na temat mechanizmów władzy. Nie ma tu aluzji, skrótów myślowych, bajkowych odniesień, przez które czytelnik musiałby się z mozołem przedzierać, niczym poszukiwacze Zaginionej Arki. Tutaj Arkę mamy podaną na tacy.

Książka stanowi zbiór faktów i ciekawostek istotnych dla zrozumienia na czym polega demokracja bezpośrednia. I zastanawiania się czy u nas coś takiego by zadziałało. Prezydent, który jeździ samotnie ogólnie dostępnym pociągiem? No jakże tak! Przecież na tym cierpiałby wizerunek i godność urzędu. A gdzie mknąca po bezdrożach i miastach kawalkada samochodów na sygnale. Wszak obywatel musi wiedzieć, KTO jedzie.

Książka napisana jest na tyle przejrzyście, że może służyć jako materiał do rozmów z młodzieżą (14+) na temat mechanizmów rynkowych, ekonomicznych i politycznych.

To książka o dwóch systemach zarządzania społeczeństwami: biurokratycznym i nastawionym na zysk. Każdy z nas funkcjonuje albo w jednym albo w drugim i, jak twierdzi Mises, innej możliwości nie ma. Każdy z tych systemów formatuje zarówno zachowania pojedynczych ludzi oraz społeczeństw. Mises udowadnia, że wpływ systemu biurokratycznego jest niestety zgubny. Według niego jego funkcjonowanie przypomina hodowlę krów, przy czym krowami są ludzie, a hodowca jest tylko jeden - tyran. Dlaczego jednak większości z nas ten system tak bardzo się podoba? Odpowiedź znajdą Państwo w tej książce.

Ludwig von Mises (1881-1973) to ekonomista austriacki, przedstawiciel znanej na całym świecie Austriackiej Szkoły Ekonomii. „Ekonomia jest wynikiem ludzkiego działania” – to jedna z głównych tez tej szkoły.

Ekonomia nie może być zatem traktowana tak samo jak nauki ścisłe, u jej podstaw leżą bowiem procesy psychologiczne i socjologiczne. I dlatego Mentalność antykapitalistyczna, choć napisana przez ekonomistę traktuje o psychologii. O typowej ludzkiej niechęci do odpowiedzialności, pracowania i konkurowania, a więc kluczowych czynników niezbędnych do budowania zasobnego społeczeństwa.

Anatolij Fiedosiejew w książce Zapadnia. Człowiek i Socjalizm, kompleksowo analizującej socjalizm jako system, pisał o tym, że ludzie bardzo łatwo dają się nabrać na socjalizm, który zawsze, prędzej czy później, kończy się katastrofą ekonomiczną i cywilizacyjną. Ludwig von Mises wyjaśnia dlaczego: ludzie dają się na niego nabrać, ponieważ wierzą, że socjalizm polepszy ich warunki bytu, a nienawidzą kapitalizmu, ponieważ wierzą, że ich krzywdzi – ponieważ wierzą, że polepszy ich warunki, bo ktoś im coś da i ponieważ wierzą że ich krzywdzi, bo muszą coś wypracować. Ludzie według Misesa są socjalistami, zaślepia ich bowiem zawiść i ignorancja. Autor argumentuje to przedstawiając typowe sposoby myślenia: przeciętnego człowieka, pracowników biurowych, intelektualistów, artystów i dziedziców dużych fortun.

Prawdopodobnie każdy z nas na pewno z niechęcią powiedziałby o sobie, że jest głupi lub zawistny – to oczywiście bardzo mocne stwierdzenia. Tym niemniej Mentalność antykapitalistyczna to pozycja obowiązkowa w lekturze każdego myślącego człowieka, pozwala bowiem lepiej poznać mroczne tajniki naszego „ja”. Trzeba też przyznać, że choć wydana w 1956 roku książka ta wcale nie straciła na aktualności. To trochę smutne, że obnażone w niej negatywne wzorce i stereotypy nadal są tak rozpowszechnione, smutne jest również i to, że ciągle społeczeństwa na socjalizm dają się nabierać... Chociaż światełkiem w tunelu może być to, że dzięki Misesowi wiemy już, dlaczego.

Prawo Powszechnego Ciążenia ku Socjalizmowi, podobnie jak Prawo Powszechnego Ciążenia, działa nieubłaganie, jakby nie tylko to drugie, lecz i to pierwsze było obiektywnym prawem fizyki. Ludzie, w swej zdecydowanej większości, dają się nabierać na socjalizm i go popierają. Popierają aż… wszystko się rozsypuje i nie ma co jeść. Ten schemat miał miejsce w ZSRR, komunistycznych Chinach, a teraz na naszych oczach powtarza się w Wenezueli. Mises tłumaczy co jest tego przyczyną: „To wyłącznie intelektualiści są odpowiedzialni za socjalizm i masowe rzezie, do których on prowadzi”.

Janusz Sanocki (1954-2020), polski dziennikarz, polityk i samorządowiec, działacz opozycji antykomunistycznej w PRL, burmistrz Nysy w latach 1998–2001, poseł na Sejm VIII kadencji (2015–2019), dzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat niekonstytucyjności polskiego systemu wyborczego.

Jest to materiał, który powinien poznać każdy Polak zanim przed urną zdecyduje się wrzucić swój głos.

Czy jest to świadomy wybór?

Czy system wyborczy może wpływać na decyzje wyborcze świadomych Polaków?

Czy obecny sytem wyborczy gwarantuje wóbór najlepszych do rządzenia Polską?

Tekst ten pierwotnie zatytułowany „Polsko! Nie umieraj! Zaprowadź ustrój do lekarza!” został wydany w 2019 roku w książce Jana Kubania, Janusza Sanockiego i Mirosława Matyi „Kulisy polskiej demokracji. Obywatel wobec systemu.”

To 13 książka w serii wydawniczej "Biblioteka Rządzących i Rządzonych"

Celem tej serii jest przybliżenie bardzo trudnych i skomplikowanych zagadnień rządzenia i zarządzania. Wielu osobom wydaje się, że są one proste, ale to nieprawda. Pragniemy, by dzięki tym książkom rządzący podejmowali roztropne i dalekowzroczne decyzje, mające na celu pokojowy rozwój ekonomiczny i cywilizacyjny, a z kolei by rządzeni nie byli łatwą „zdobyczą” dla polityków i w większym stopniu sami aktywnie wpływali na sytuację w kraju i na świecie.

Etatyzm i podobne zarazy

„Nie ma lepszego, bardziej subtelnego i pewniejszego sposobu niszczenia podstaw funkcjonowania społeczeństwa od psucia pieniądza. Przez ciągły proces inflacji rządy mogą w niedostrzegalny sposób konfiskować ważną część bogactwa swoich obywateli… Proces ten wykorzystuje wszystkie ukryte siły ekonomii po stronie destrukcji i czyni to w sposób, którego nawet jeden człowiek na milion nie jest w stanie zrozumieć.”

Te słowa ekonomicznego guru Johna Maynarda Keynesa dają wiele do myślenia. Czyżby rządy doprowadzały do destrukcji swoich społeczeństw?

Inflacja stanowi przedmiot nieustannych badań, a na jej temat wydano setki publikacji naukowych. Pomimo to istnieje wokół niej wiele niejasności. Bezsprzecznym faktem jest, że psucie pieniądza rujnuje społeczeństwa, ale może wynika to z tego, że są tacy, którzy na tym zarabiają?

Ukryta nikczemność. Kto zyskuje, a kto traci na inflacji? autorstwa Tomasza J. Ulatowskiego to książka, którą każdy musi przeczytać lub odsłuchać. Autor w bardzo przystępny sposób tłumaczy proceder, któremu oddają się prawie wszyscy ludzie władzy. Bez względu na orientację polityczną i epokę. Psucie pieniądza, czyli właśnie inflację, stosowali starożytni Rzymianie, komuniści, demokraci.

Po przeczytaniu lub odsłuchaniu tej książki każdy zrozumie, jak jest okradany, jak byli okradani jego rodzice i jak byli okradani jego dalecy prapradziadowie. Okradani jak najbardziej legalnie i w pełnym majestacie prawa. Książka pozwala każdemu na zrozumienie tego, czego nawet jeden człowiek na milion nie jest w stanie zrozumieć.